Nikos Kazantzakis jest w Polsce kojarzony głównie z powieściami "Ostatnie kuszenie Chrystusa" i "Grek Zorba". Krytyka znacznie mniej uwagi poświęcił jego późniejszej książce pt. "Chrystus ukrzyżowany po raz wtóry". Być może dlatego, że w powieści widać już powoli zwątpienie autora w socjalizm i rewolucję jako lek na społeczne niesprawiedliwości. Autor analizuje szereg ludzkich postaw wobec życia, Boga i rzeczywistości dochodząc do niewesołych wniosków: chciwość, żądza władza czy obłuda zwyciężą. Dobro i prawdziwa wiara muszą poznać smak męczeństwa. Ludziom prawym pozostaje tylko i wyłącznie ciągłe poszukiwanie Boga, bez nadziei na to że odnajdą go w tej rzeczywistości. Jest jeszcze naturalizm, natura, zwierzęcość - ale to nic ponad ucieczkę od problemu.
grafzero
